Η συστηματική αρχαιολογική έρευνα στο Χιλιομόδι Κορινθίας ανέδειξε για 5Η συνεχή φορά, πολύτιμα ευρύματα

Στην περιοχή Χιλιομόδι Κορινθίας διεξήχθη για 5η συνεχή χρονιά ανασκαφή υπό τη διεύθυνση της Δρ. Έλενας Κόρκα, Γενικής Διευθύντριας Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του ΥΠ.ΠΟ.Α. και με τη συνδρομή διεπιστημονικής ομάδας του Υπουργείου Πολιτισμού και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Η ανασκαφή που διήρκησε έξι εβδομάδες πραγματοποιήθηκε σε συνέχεια της ανασκαφικής έρευνας του 2016 που είχε φέρει για πρώτη φορά στο φως κατάλοιπα οικοδομημάτων αρχαίας πόλης και δίχωρο υπέργειο ταφικό μνημείο ρωμαϊκών χρόνων. Οι ανασκαφικές τομές επικεντρώθηκαν περιμετρικά του συγκεκριμένου ταφικού μνημείου και επιβεβαίωσαν τη χρήση του χώρου διαχρονικά από τους αρχαϊκούς έως και τους ρωμαϊκούς χρόνους.

Ανασκάφηκαν 14 καλυβίτες κεραμοσκεπείς τάφοι, αρκετά από τους οποίους περιέκλειαν περισσότερες από μία ταφές με κτερίσματα από τον 1ο έως τον 4ο αι. μ.Χ..

Σε μεγαλύτερος βάθος και κάτω από το ρωμαϊκό μνημείο και το νεκροταφείο ρωμαϊκών τάφων ανασκάφηκε σύμπλεγμα κτιριακών εγκαταστάσεων με σημαντικά in situ (εντός θεματικού πλαισίου) ευρήματα –πλήθος κεράμων, αγγείων από τους αρχαϊκούς έως τους ρωμαϊκούς χρόνους –ενώ βρέθηκε εντυπωσιακή συγκέντρωση καύσεων. Βόρεια του υπόγειου χώρου αποκαλύφθηκε τοίχος ελληνιστικών χρόνων με στιβαρή θεμελίωση, δύο ακόμη τοίχοι ίδιας εποχής, κεραμική ελληνιστικών κυρίως χρόνων και ένα ειδώλιο περιστεριού. Σε τρίτη, μεταγενέστερη ελληνιστική φάση, οι τοίχοι λαξεύτηκαν σε σημεία ώστε στο εσωτερικό τους να εγκιβωτιστούν τάφοι ελληνιστικών χρόνων, από τους οποίους αποκαλύφθηκαν πέντε τάφοι μονολιθικής σαρκοφάγου με πλούσια κτερίσματα.

Από αυτούς ξεχωρίζει γυναικεία ταφή με πολύτιμα κτερίσματα -χάλκινο στεφάνι με φύλλα και καρπούς μυρτιάς, χρυσό δακτυλίδι, οστέινο αυλό, οστέινα ατρακτοειδή πλακίδια, χάλκινο κάτοπτρο, χρυσή δανάκη από νόμισμα Σικυώνας καθώς και πολλά ακόμη κτερίσματα από τους υπόλοιπους τάφους –μυροδοχεία, περόνες, λύχνοι, σκύφοι, νομίσματα. Ανατολικά του χώρου και στο σημείο που εδράζονται τα θεμέλιά του εγκλείονταν περισσότερες από μία ταφές, σε μία εκ των οποίων βρέθηκε μεγάλος αριθμός μυροδοχείων των ελληνιστικών χρόνων.

Από τον καθαρισμό του ρωμαϊκού ταφικού μνημείου εντοπίστηκαν αρχιτεκτονικά μέλη ενός αρχαϊκού κιονόκρανου και πολλών ελληνιστικών αρχιτεκτονικών μελών πεσσοί, λιθόπλινθοι, ιωνικό επιστήλιο, μέλος τοιχοβάτη (στυλοβάτη) και πολλά άλλα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν μεταγενέστερα για τη θεμελίωση του ρωμαϊκού μνημείου.

Τα ευρήματα από τους υποκείμενους ελληνιστικούς χώρους του ρωμαϊκού ταφικού μνημείου οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η χρήση τους συνδέονταν με τελετουργίες. Το πλήθος των ευρημάτων επιβεβαιώνει την ιστορική και πολιτιστική συνέχεια της Τενέας, της κυριότερης πολίχνης της Τενεατικής πεδιάδας, ως το στρατηγικό σημείο –πέρασμα από το Άργος προς την Αρχαία Κόρινθο. Η συμμετοχή στο πρόγραμμα φοιτητών από πανεπιστημιακές σχολές του εξωτερικού και της ημεδαπής καθώς και η διεξαγωγή  εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε μαθητές της περιοχής προσδίδουν ακόμη μεγαλύτερη αξία στην ούτως ή άλλως αξιόλογη αυτή αρχαιολογική έρευνα, η οποία υποστηρίζεται από το Ίδρυμα Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου, που επιδιώκει την ανάδειξη της συνέχειας του ελληνικού πολιτισμού και τη δυνατότητα εκπαίδευσης των νέων ανθρώπων.

Η Τενέα, πέρασμα από το Άργος προς την Αρχαία Κόρινθο, υπήρξε η κυριότερη πολίχνη της τενεατικής πεδιάδας.